Przedmiotem nieustannych sporów pomiędzy mieszkańcami polskich wiosek i miast a właścicielami ziemskimi były serwituty, czyli przywileje, obecnie określane mianem służebności, które przysługiwały włościanom czy w przypadku np. Broku mieszczanom-rolnikom.
Przywileje te dotyczyły na przykład: prawa do korzystania z drewna budulcowego, prawa do zbierania chrustu, ściółki leśnej, sitowia w stawach, wypasania bydła na wydzielonych polach należących do właścicieli ziemskich.
